Begrip
Definitie
Een dubbelbestemming is een specifieke bestemming die aan een perceel of stuk grond wordt toegekend in het kader van een bestemmingsplan, naast de enkelbestemming. In tegenstelling tot de enkelbestemming, die aangeeft welke hoofdfunctie aan het gebied is toegewezen, geeft een dubbelbestemming extra regels en voorwaarden aan voor het gebruik van de grond. Een dubbelbestemming kan bijvoorbeeld bepalen dat er naast de enkelbestemming van wonen, een extra bestemming is voor archeologische vondsten of bescherming van een groenvoorziening. Dit betekent dat er bij het plannen van bouw- of ontwikkelingsprojecten rekening gehouden moet worden met deze extra regels en voorwaarden. Een dubbelbestemming kan worden opgenomen in het bestemmingsplan om extra bescherming te bieden aan bijvoorbeeld natuur- en landschapswaarden, cultuurhistorische waarden, waterhuishouding of archeologische vindplaatsen. Dit kan de ontwikkeling van het gebied beperken, maar kan ook helpen om de waarde en kwaliteit van het gebied te behouden of te verbeteren. Het is belangrijk om rekening te houden met de dubbelbestemming bij het plannen van bouw- of ontwikkelingsprojecten, omdat het niet naleven van de dubbelbestemming kan leiden tot juridische problemen en vertragingen in het project.