Begrip
Definitie
Een erfdienstbaarheid of servituut is een recht dat is gevestigd op een stuk grond of op een gebouw, waarbij andere partijen (dan de eigenaar) het recht hebben om bepaalde handelingen uit te voeren op of ten behoeve van dat stuk grond of gebouw. Dit kan bijvoorbeeld het recht van overpad zijn of het recht om kabels en leidingen in de grond te leggen. De eigenaar van het stuk grond of gebouw moet de erfdienstbaarheid dulden. De erfdienstbaarheid is vastgelegd in de akte van levering en moet bij verkoop opnieuw worden opgenomen in de transportakte. Het is mogelijk om de erfdienstbaarheid op te heffen, maar hiervoor is toestemming nodig van zowel de eigenaar als de rechthebbende. Een notaris kan bij deze procedure helpen.
Synoniemen
servituut